Miesiąc: listopad 2017

Witam Was bardzo ciepło tą późną, jesienną porą.
Jeśli tylko macie chęć, zapraszam do podjęcia wyzwania także na Waszych blogach.
Jestem nienormalna, ponieważ (kolejność randomowa):
– dopiero teraz jem kolację;
– zamiast iść grzecznie spać, prawdopodobnie będę czekać na SMS'a od jednej osoby z informacją, czy dotarła
bezpiecznie tam, gdzie miała dotrzeć;
– reaguję płaczem na cały szereg emocji: wzruszenie, bezsilność, smutek, stres, bezgraniczne rozbawienie;
– piszę do przyjaciół, kiedy nie mogę spać, bo często nachodzą mnie rozkminy życiowe;
– bardzo silnie przeżywam zarówno pozytywne, jak i negatywne sytuacje – na przykład, jeśli ucieszy mnie
jakaś drobnostka, to bywa, że daje mi to energię przez tydzień, niestety, w drugą, tę negatywną stronę
też się tak czasem dzieje, ale to zapewne cecha nadwrażliwców;
– w nocy przychodzą mi do głowy najlepsze pomysły;
– mam skłonność powracania do pięknych wspomnień, nawet jeśli teoretycznie powinny już dawno zostać przyćmione
przez inne;
– muzyka jest dla mnie jak wehikuł czasu;
– dochodzę coraz częściej do wniosku, że błędy, które kiedyś popełniłam były potrzebne, bym zrozumiała
niektóre sprawy albo spojrzała na nie w innym świetle;
– upór to chyba jedyna rzecz, którą szczerze w sobie cenię, ale zdarza się, że przeradza się w moją największą
wadę;
– ostatnio jednym z moich małych pragnień jest to, żeby pośpiewać sobie w jakimś miłym towarzystwie przy
ognisku przy akompaniamencie gitary, mimo że nic nie zapowiada takiej sposobności;
– podobnie jak Elanor, miewam tak, że słucham angielskich produkcji nie ze względu na tematykę, ale akcent
aktorów/speakerów;
– niesamowicie cierpię, kiedy brak mi weny na pisanie;
– lubię sobie pomarzyć, nawet o wydarzeniach, które wydają się być bardzo odległe, ponieważ wprawia mnie
to w dobry nastrój.
Dobra, może tyle, bo jeszcze okaże się, że ukradnę Wam wszystkie pomysły.
Przesyłam pozdrowienia i życzę dobrej nocy. <3